Andro Kijot

Miguel de Cervantes

Donkiĥoto

Miguel de Cervantes

In urbanagri ot Mansa, mi memor ne nam ot ili, abe tem longane dom pas uni andro ot na kon lanse memorne, aspi paleo, ipo pakine e kanilepus belo. Ebulibelone kas, karnibobi multitem plus ot karnikaprin, karni tomi kon sal noktu telenetuta, obar kon karnioleo Jursep, lentila Jurses, e pijon multine plus Juruni pris pas tri parti ot aribein ili. Resta ot ili es pas komple per bestitronka eks kapilakaprin negro, kon bestipodlonga eks beluta e protekpod dom eks stof omo pro jurmulti festi, e dura ebdoma ili onor pas auto per besti dusne brun.

En vilaĝo de La Mancha, kies nomon mi ne volas memori, antaŭ nelonge vivis hidalgo el tiuj kun lanco en rako, antikva ŝildo, osta ĉevalaĉo kaj rapida levrelo. Stufaĵo pli ofte bova ol ŝafa en la matenoj, haketita viando kun salo preskaŭ en ĉiu nokto, grivoj kaj frititaj ovoj sabate, lentoj vendrede, kaj plie kolombido dimanĉe prenis tri kvaronojn de lia enspezo. La alian kvaronon konsumis velura sajo, pluŝaj kuloto kaj pantofloj por la festaj tagoj, dum en la cetero de la semajno li kontentiĝis portante delikatan lanaĵon.