Lingua Sistemfrater - Amo (1 Korintanoj, 13:1-13)

Aktofilo

1 Korinto 13:1-13

Amo

1 Korintanoj 13:1-13

Benkia mi logo lingua tuta ot antrop e ot angel, e abe ne aktofilo, mi es omo metalku fono, o simbal fono. E benkia mi abe stofdon ot logofutur, e kones sekret tuta, e sofi tuta; e benkia mi abe fide tuta, tak na mi inergo sine monta, e mi abe ne aktofilo, mi es nul. E benkia mi don abe tuta ot mi pro alimen androplutone e benkia mi don korpo mi pro es igni, e abe ne aktofilo, ili interes nul a mi.

Se mi parolus la lingvojn de homoj kaj anĝeloj, sed ne havus amon, mi fariĝus sonanta kupro aŭ tintanta cimbalo. Kaj se mi posedus la profetpovon, kaj komprenus ĉiujn misterojn kaj ĉian scion; kaj se mi havus ĉian fidon, tiel ke mi povus formovi montojn, sed ne havus amon, mi estus nenio. Kaj se mi disdonus mian tutan havon por nutri la malsatulojn, kaj se mi lasus mian korpon por forbrulo, sed ne havus amon, per tio mi neniom profitus.

Aktofilo patolonga es ben; aktofilo benikon; aktofilo aplaudauto ne, es ne lebanauto, es faktobel, optikpro ne auto ot ili, es ne fasil nerfo, ide ne benne; alegro ne in eror, sed alegro in berita; suporta stof tuta, fide stof tuta, optima stof tuta.

Amo longe suferas, kaj bonfaras; amo ne envias; amo ne fanfaronas, ne ŝveligas sin, ne kondutas nedece, ne celas por si mem, ne koleriĝas, ne pripensas malbonon, ne ĝojas pri maljusteco, sed kunĝojas kun vereco; ĉion toleras, ĉion kredas, ĉion esperas, ĉion eltenas.

Aktofilo fini temnul: sed si abe logofutur, ilis fini futur; si abe lingua, ilis stop futur; si abe sofi, ili ekspresen futur. Akaus mis kones parti, e mis logofutur parti. Sed temkia ili, na es komple, es aribe, je ili, na es komplene, ekspresen futur. Temkia mi es pas infan, mi logo pas omo infan, mi kones pas omo infan, mi ide pas omo infan: sed temkia mi esaribe pas antrop, mi leteks pas stof infan ot mi. Akaus mis optik temdis dia kristal, fotone; sed je fas a fas: mi kones temdis parti; sed je mi kones futur omo mi es kones je. E fide, optima, aktofilo, tri dis, resta temdis; sed maga plasuni ot dismulti es aktofilo.

Amo neniam pereas; sed, ĉu estas profetadoj, ili neniiĝos; ĉu lingvoj, ili ĉesiĝos; ĉu estas scio, ĝi neniiĝos. Ĉar ni scias laŭparte, kaj ni profetadas laŭparte; sed kiam venos perfektaĵo, tiam neniiĝos tio, kio estas laŭparta. Kiam mi estis infano, kiel infano mi parolis, kiel infano mi sentis, kiel infano mi pensis; nun fariĝinte plenaĝulo, mi jam forigis la infanaĵojn. Ĉar nun ni vidas per spegulo, malhele; sed tiam okulon ĉe okulo; nun mi konas laŭparte; sed tiam mi konos tiel same, kiel ankaŭ mi estas konita. Restas do nun fido, espero, amo, tiuj tri; kaj la plej granda el ili estas amo.

(Mutalingua ot Pham Xuan Thai)

(Londona Biblio)